Positie: Nederland
Route: Ijmuiden – Amsterdam – Enkhuizen -Stavoren – Hindeloopen – Makkum – Vlieland – Terschelling
OMG, Wat een weer! Ongewoon voor deze tijd van het jaar?! Ach, we zijn die temperaturen echt niet meer gewoon hoor! Bij warme uitschieters zitten dagjestoeristen in bikini op het strand van Ijmuiden te zonnebaden. Wij daarentegen zijn volledig ingepakt met muts en sjaal en houden onszelf in quarantaine. Het contrast kan niet groter zijn. Terwijl de boot terug ´vaarklaar´ wordt gemaakt (zeilen, bimini,…), vangen de kids krabbetjes!! Vriendjes maken met andere krabbenvangertjes is nu een fluitje van een cent. “Ik ga vragen of ze mee spelen. Welke taal spreken ze?“, zegt Lyam vastbesloten. Gezien we nu meer binnen leven, vraagt dat om een kleine reorganisatie: onder de tafel vrijmaken zodat we kunnen eten in het salon, warme kledij bij de hand in plaats van lycra shirts,… . We houden er zelfs een blijvende herinnering over aan de ontmoeting met ´Moby Sick’; Dominique Persoone zijn combi-microgolfoven krijgt een vaste plek in een keukenkastje en dat betekent warme restjes en popcornavondjes! En dan… de bittere realiteit als we verder noordwaarts varen met zeilpakken, skikousen, laarzen, muts en dan nog een ´brainfreeze´ krijgen!!
SLUIZEN INVAREN. Dat is al effe geleden, maar we kunnen het nog steeds met onze tactiek: eerst de middelste kikker vast, dan de achterste en tot slot de voorste. Bij weinig wind is dit zelfs overkill, maar bij veel wind ligt alle stress bij mij voor het vasthouden en stoppen van de boot. Desondanks blijf ik het altijd een spannend moment vinden. Of wanneer er een stem door de luidsprekers galmt: “Boten moeten zoveel mogelijk aansluiten naar voren“. En dan mag het volgende stressmaneuver beginnen. Gelukkig kunnen we dat vermijden door steeds keurig aan te sluiten bij het binnenvaren van de sluis. Op dat moment zijn we een goed team; Bert, Lyam en ik. Net zoals bij het aanmeren in de haven, wat steeds vlotter gaat met 2 extra paar helpende handjes van de Temanu´a matroosjes.
Via het Noordzeekanaal naar Amsterdam, vol eenden, zwanen, cargoschepen en veerponten… Uitkijken geblazen! De pret kan niet op in Marina Amsterdam: een (warm, zelfs heet) bad met uitzicht over de stad. Nog meer verwennerij met Hema en Albert Heyn op wandelafstand. Een veerpont brengt ons in nog geen 10min tot het centrum. Ideale “citytrip by sailboat”. Tijdens onze verkenning belanden we in de “wiet”-steegjes tot bij een betoging. Dat is net iets te veel van het goeie, mensenschuw als we zijn, wijken we uit naar de Amsterdamse grachten. Privė-gids (Linda van Djualyn) loodst ons langs de gezelligste plekjes en laat ons proeven van de allerbeste Amsterdamse appelcake.
Ooit een geplande vakantieplanning, maar er nog niet geraakt: het Ijsselmeer (via het Markermeer). We hebben een doel: ontmoeting met de ISIS crew voor het Pinksterweekend. Al hadden we een beter zeilweertje in gedachten. Zigzaggend langs de veerponten, doorheen vele ongekende sluizen, pikken we er 2 mooie zonnige zeildagen uit via Enkhuizen tot Stavoren. Onze buurboot voor het weekend; “Deut“. Borrelen met onze Hollandse maatjes, het is een eeuwigheid geleden, maar toch voelt het zo niet aan. Lyam laat zich een eerste keer vangen aan Joost zijn grapjes, maar geen tweede keer! De meisjes huppelen in het hondenweer rond op de speeltuin. Froukje en ik doen een kleine escape en gaan window-shoppen! Op Pinksteren zijn de barbecue-goden ons zelfs goed gezind en toont DJ Sharky zijn kunstjes aan “DJ Joost Caliente”.
Rillen in Stavoren. 
Chillen in Makkum.
Weer of geen weer, pret hebben we! En de mama’s kochten toch wel dezelfde trui voor de meisjes!
Pitstop in Kameleonstad – Ter Herne – naar het boek en de verfilming van ´De Kameleon’.
Het hek is van de dam, eerste keer ´ingepakt´ kitesurfen in Stavoren. De kitespot bij Hindeloopen blijkt zelfs nog beter te zijn: grote grasvlakte voor het oppompen van de kite, vlakbij speeltuin met zip-line voor de kids en gezellige straatjes met terrasjes en winkeltjes. De legende van “Gruute Pier“, een blond biertje, kan Lyam je tot in de details navertellen. Nog meer Vikings op bezoek wanneer de ZOMA crew een pitstop houdt op weg naar Denemarken. Bizar om hen in ´echte kleren´ te zien en zonder boot. Onze biervoorraad -and some rhum to finish– gaat erdoor. De meisjes (en ook wij) genieten van elke minuut samen.
Blitsbezoek van ZOMA familie.
Makkum, de meest kindvriendelijke haven tot nu toe. Waaauwww! Een gloednieuw skatepark. Tijd om steps, inline skates en de skateboards onder handen te nemen. Een busje WD40 vliegt erdoor! Zelfs een plons in het zwembad lukt, al komen de kids er met bevroren teentjes uit! Een wind – en kitesurfspot met veel amusement voor mijn 3 kids. Spijtig dat deze haven zo veraf ligt van thuis.
Skaters paradise te Makkum en dan afkoelen in het ijsbad.
We gaan verder, alhoewel we beslissen -deze keer- niet tot Denemarken te gaan. Uitstel is zeker geen afstel. Tot de Waddenzee en dan rechtsomkeer richting onze thuishaven in Zeeland. De sluis en brug door, wat betekent terug in zout water, synoniem voor krabbetjes vangen! Dat lukt veel beter dan visjes vangen. Het lijkt zelfs gennaker weer, maar opeens zet iemand de windknop aan. Bert gaat het dek op en wil de kous laten zakken over het lichtweerzeil, maar dat blijkt niet te lukken. Ook iets wat ´nooit´ kon gebeuren (zoals een kiel van een zeilboot vallen!). Doch niets ernstigs aan de hand, met ons twee gaan we snel en krachtig over naar -een door Captain Binky bedacht- plan B. Met stevige zijwind varen we de Vlieland haven in welke te druk is naar onze normen. Het ankeren bevalt ons beter. Bij laag water zien we de wadden droogvallen, maar Temanu´a blijft mooi drijven. Met de dinghy spotten we zeehondjes. En wat is er nog zoal te beleven?! Het autoluwe eiland doorkruisen per fiets natuurlijk. Na 20 km, waarvan de helft met tegenwind, heeft Roxie het wel gezien! De vuurtoren staat ook op het trekpleister-lijstje, doch niet te betreden bij ons bezoek. Snuisteren in de winkeltjes, een ‘Skuumkoppe’ in ´t zonnetje op een terraske en een bezoekje aan het museum (dat net terug opengaat). Meer hoeft dat niet te zijn om het reisgevoel te behouden.
Musea eindelijk terug open. 
Vuurtoren Vlieland.
Beetje vanalles: mistige avonden 
… en heldere met kleurrijke sunsets.
