Positie: Antigua – Falmouth/Green island
Route: Sint Maarten (Simpson Bay) – (St Martin – Marigot) – Antigua (Falmouth)
Drie redenen voor een bezoekje aan Sint Maarten.
De heilige Sint Maarten lopen we niet tegen het lijf, noch de haai die enkele weken terug een dodelijk slachtoffer maakte. Dit eiland lag niet op onze reisroute, maar plannen passen zich nu eenmaal aan en we vinden altijd wel iets leuks te doen. Daarbij, de eerste week is het eerder platte rust op Temanu’a, want we zijn moe, lui en hongerig. We bekomen van de zeiltocht, fiksen de verschillende klusjes aan boord en ontvangen onze boatbuddies van SV 3LB en SV Zoma. Dus waarom niet eventjes stoppen als je toch in de buurt bent?
TOP-REDEN NR 1
De meest gekende “Lonely planet” trekpleister is MAHO beach. Al vanaf de ankerplek worden we elke dag gewekt door een overvliegende Britten-Norman, een vliegtuig van de coastguard of een C17. We kunnen nog net de staart van al dat vliegend tuig op de landingsbaan zien bewegen; het lijken net haaievinnen over het land. Maho beach, gelegen vlak voor de landingsbaan, is de gedroomde spotterplek. Menige harten gaan er feller van slaan, maar vooral van onze piloot aan boord. Wat zou hij hier graag eens willen landen! Het verlangen om terug -aan een veel hogere snelheid dan zeilen- te vliegen wordt nog groter! Het strand is op wandelafstand en een zonnebril is nodig tegen de reflectie van het helderblauwe water. Sommige vliegtuigen komen zo laag dat het lijkt alsof je ze kan aanraken! Ikzelf ging de eerste keer quasi op mijn buik liggen in het zand. Ook de kracht van de blast die je voelt bij een opstijgend vliegtuig is niet te onderschatten. Je wordt als het ware vanaf het strand de zee ingeblazen. Meerdere petjes en hoeden drijven op de Caraibische zee. Soit, het is een perfecte Instagram locatie voor de Insta-addicts. Wij daarentegen genieten van de “Mustang-geur” (althans de geur van de vliegtuigbanden op de runway, die doen denken aan de Mustang-burn-outs… pure nostalgie)!
SFEER-REDEN NR 2
Sint Maarten, een eiland behorend tot de Nederlandse Antillen maar zonder veel Nederlandse invloeden. Spijtig genoeg is het meer Amerikaans met veel fastfoodtenten. Voor gezelligheid en charme moet je naar “the other side“: de Franse kant, zijnde St Martin. In deze tijden moet je een goede reden, PCR test en misschien zelfs quarantaine wil je van NL naar FR reizen. Zeilers zijn deze keer in het voordeel. Een brug scheidt de lagune visueel in een Nederlands en Frans deel, maar het heen -en weer gevaar met de bijbootjes wordt getolereerd. Zo gaan wij met de dinghy naar Marigot, een gezellig stadje met duiven, baguettes, quiche en Franse charme. De orkaan Irma liet een ravage achter op dit tweedelige eiland. Naar analogie met BE heeft de Nederlandse kant geïnvesteerd in de heropbouw en is veel gelaten zoals het is aan de Franse kant met als resultaat wrakken, verwaarloosde huisjes en meer armoede. De pandemie doet daar nu nog een schepje bovenop. De kracht van de natuur! We denken heel fel aan oma en bompa Jakker -met hun zeilboot door covid ‘vast’ in Nieuw-Caledonië tijdens het cycloonseizoen-, die een cycloon Cat 4 uitzitten. Ze komen er gelukkig met heel veel schrik vanaf en geen schade. Zo zie je maar, niet enkel covid is gevaarlijk, door covid geraken zeilers in nog gevaarlijkere situaties!
PARTY-REDEN NR 3
Op enkele mondmaskers na lijkt het alsof covid hier niet aanwezig is. Bars en restaurants promoten ‘Happy Hour’ en maken er een “Happy Day” van (buckets van 11 tot 19u). Toch ontwijken we de -beperkte- drukte en zonderen ons met medezeilers af op het strand (bij de palmboom, met een bar op enkele meters). We ontmoeten er oude bekenden (SV Dizzie) en vertrekkers 2020 (die net aankomen in de Carieb). Tevens ook een goede locatie voor een verjaardagsfeestje van onze 9-jarige spring-in-’t veld!
ROXIE – 9 JAAR!! …
We hebben het geweten. Net zoals Lyam ziet ze een driedaags feest wel zitten: 3 dagen leven volgens Roxie haar wensen, wat een foltering is dit soms. Alhoewel, de menu’s die ze uitkoos waren top: versgemaakte lasagne, rode kool en frikandel special. De boot wordt versierd, elke dag wordt ze verrast met kleine kadootjes: Suske en Wiske strip, Topmodel boekje, playmobil Spirit en een knappe flamingo boekentas. Ze is helemaal klaar om naar huis te vliegen en de klas van juf Mieke te infiltreren. Alle vriendjes thuis sturen appjes en videootjes door, wat een verrassing. De 3 highlights van Sint Maarten worden afgevinkt en we sluiten af met verjaardagscake en barbecue op ons strandje met de Vikings (SV Zoma, Mancora en Vera) en SV 3LB. Verwend met massa’s kadootjes van de zeilers-vriendinnetjes, spelen op het strand, marshmallows boven een uitdovende bbq en tot slot de afterparty op Temanu’a. Het was weer een onvergetelijk toppertje!
Lyam.
Creativiteit in de Carieb. Haaklessen en de zelfgemaakte armbandjes verkopen op de ‘fleamarket’. Onze kids veranderen in kleine geldmonstertjes!
Ondertussen in het bijna midden maart en komt de terugkeer naar Europa dichterbij. We tekenen een contract voor cargotransport van Temanu’a vanuit Antigua, voor ons de perfecte afsluiter van dit avontuur in de Carieb: kiten in Green island en chillen op Barbuda. Aan al dat plannen komt geen einde. Eenmaal Temanu’a in Ijmuiden is, plannen we verder rond te zeilen in Nederland. Misschien een bezoekje aan bevriende Nederlandse boatbuddies (SV Isis, SV Djualyn) die reeds thuis zijn? Of komen we bekende Denen tegen op hun terugreis naar huis? Of worden we ons eindelijk bewust van de covid-realiteit?! Ach, wat het ook wordt… dit avontuur nemen ze ons nooit meer af!
Redenen genoeg om zo’n zeiltrip te doen. Niet twijfelen, gewoon DOEN!!
- Nobody said it would be easy, only that it would be worth it (DE Caribische slagzin). Het is echt niet altijd rooskleurig, maar samen kunnen we het wel. Als gezin hebben we stormen doorstaan en weten we wat we aan elkaar hebben. Onze gesprekken, de band die we hebben als gezin is veel sterker.
- En met kinderen! Onze kids hebben -naar onze mening- de beste leeftijd voor dit avontuur: school is nog niet te moeilijk en niet zo tijdrovend. Je brengt heel veel tijd met hen door en ook zij genieten van die tijd samen: “mama, ik zag jou niet in de ochtend of heel kort en na school maakte je eten en dan gingen we slapen“. Zodus ben ik blij dat mijn kids mijn mama-rol niet meer zo ervaren. Nu ben ik misschien wel de strenge juf, maar ook de rustige, zachte mama die tijd neemt voor hen en ook soms stoer probeert te zijn met al die watersporten. De kinderen zelf zijn zo fel opengebloeid. De lessen ‘sociale vaardigheden’ uit het Taalboekje kan ik rustig overslaan. Het meest trots ben ik op hun kennis van de Engelse taal. Geen letter hebben we hen geleerd, al doende en spelenderwijs spreken ze nu mooi ‘British english’. Hopelijk valt Frans volgend jaar net zo goed in de smaak op de schoolbanken. En nog zoveel meer skills die bijna geen enkel kind van 9 /10 jaar al kan!
- Je apprecieert ook wat je thuis hebt. Een mooi afgebakende periode -voor ons 2 jaar- doet je meer genieten van deze beperkte time-out. We kijken uit naar de thuiskomst, samenzijn met vrienden en familie, ons huisje in Weit, de weekendjes op Temanu’a in Brouwersdam en wie weet doen we binnen enkele jaren een 2e editie?! Vele zeilers zijn heel lovend over de Middellandse Zee, dus waarom niet?! In tussentijd kunnen wij meegenieten van de familie-wereldreizigers (oma en bompa via www.jakker.be, Bert’s zus Ktje op www.blowingbubbles.eu) en hebben we de luxe om regelmatig een bezoekje te kunnen brengen in warmere oorden. Met al die nieuwe vriendschappen kunnen we ook quasi overal ter wereld terecht. De puzzelstukjes van de toekomst vallen: vanaf het najaar ook beide naar de luchtmachtbasis in Melsbroek, 15W: afscheid nemen van Herky en het nieuwe beest (A400M) bewonderen. Het doet je in ieder geval zin krijgen in meer reizen (en anderzijds ook wat spijt niet eerder meer gereisd te hebben) en niet enkel zeilen. Waarom niet eens backpacken in Azië -een voor ons onbekend werelddeel- ?! Dromen over nieuwe avonturen maakt ook gelukkig.
- Bert’s reden: unlimited kiten in boardshort op turquoise water!… (Met vrouw en kids??)
De terugkeer is in zicht, maar het einde is nog veraf. Het afscheid nemen van onze Deense vrienden helaas wel. Een pijnlijk, moeilijk afscheid -zeker voor de kleine meisjes-, maar we zien elkaar zeker terug! In Denemarken of Belgie of wherever… Goodbye friends, we will miss you for sure, but wish you fair winds, a safe return and unlimited new adventures!
Een weervenster van weinig wind en quasi geen golven komt eraan: voor ons de gedroomde condities als laatste grote trip in de Carieb. Op naar Antigua en Barbuda. Vorig jaar wist ik niet waar deze eilanden zich bevonden… nu voelt het als thuiskomen!
Gilbert april 21, 2021
Dag Temanu’a crew,
ben jullie op de HF radio kwijt geraakt maar ik zie dat het stilletjes aan terug home qth gaat. Profiteer er nog heel goed van en tot later Weit met een goede Duvel !!